Teambuilding op de Veluwe? Het is een wonder!

Geplaatst op donderdag 5 maart 2020

---

Juni 1999. Er lag een brief op de mat van Staatsbosbeheer met de mededeling dat ik met mijn activiteiten niet meer welkom was in hun bos. Een directe rode kaart. Geen waarschuwing. Een verbod. De reden stond niet in de brief vermeld.

Ik belde maar eens met Staatsbosbeheer in Deventer. De man die de brief had ondertekend was niet beschikbaar voor een reactie. Jammer. Er zat niets anders op dan in de auto te stappen richting Deventer, om verhaal te halen. Eenmaal bij de receptie was er wederom niemand die mij uitleg kon geven. Ik gaf aan dat ik tijd had en wel even kon wachten. Deze reactie hadden ze niet verwachten en na een uur kwam een vriendelijke man mij te woord staan.

Hij kende mijn situatie en vond dat ik wel lef had om langs te komen. Ik keek verbaasd en zei: "Maar waarom krijg ik een verbod om in het bos te komen? Mogen mijn klanten wel het bos in? Mag ik er wel met mijn hond wandelen? Vertel mij wat ik verkeerd heb gedaan zodat ik het voortaan, in overleg met jullie, anders kan doen. Door zo'n brief te sturen creëer je toch alleen maar weerstand in plaats van een fijne samenwerking?"

De vriendelijke man haalde vervolgens een map tevoorschijn met al mijn 'misdragingen', waarvan ik er uiteindelijk drie kon herleiden en verklaren. De overige achttien aantijgingen waren aannames en gebeurtenissen die niet door ons waren veroorzaakt. Bovendien was ik nog nooit eerder op mijn 'misdragingen' aangesproken. Het ging om het rijden in een Land Rover over een weg waar je niet mag rijden (i.v.m. verbodsbord). Ook zou ik teambuildingsactiviteiten in een paar bomen hebben gehangen wat niet mocht. En de laatste aantijging had te maken met het feit dat ik tijdens zonsondergang nog in het bos was geweest. Na driekwartier overleggen en discussiëren, werd mijn brief als niet verzonden beschouwd. Fijn!

Daarna is er veel veranderd in mijn relatie met Staatsbosbeheer. 'We' werden partners als het gaat om verkeerd gedrag in de bossen. We hebben duidelijke afspraken gemaakt waar we wel en niet activiteiten mogen doen. We hebben zelfs een vergunning gekregen! De eerste samenwerking op papier, zo bleek later. Verder heeft de gemeente een vergunning verleend dat mijn auto's door het gebied mogen rijden en we hebben afgesproken dat iedere deelnemer die deelneemt aan een activiteit in de natuur een afdracht aan Staatsbosbeheer doet. Daarnaast is Staatsbosbeheer grondeigenaar van ons klimbos in Garderen en verkopen we rondleidingen door de natuur van Staatsbosbeheer.

Achteraf kiek je een koe in de kont, zoals we hier op de Veluwe zeggen. Maar als ik op die bewuste dag in juni niet in de auto was gesprongen richting Deventer, dan waren onze teambuildingsactiviteiten misschien wel verleden tijd geweest. Dan was jouw meeting bij een congreslocatie op de Veluwe nooit zo bijzonder geweest, en had je bedrijfsuitje plaatsgevonden op een evenementenlocatie in plaats van 'on route' over de Veluwe.

Onze teambuildingsprogramma's organiseren we het liefst in de Veluwse natuur. Want dan kan jij met je collega's op een mountainbike of een elektrische mountainbike de zandafgraving over. Of midden in de natuur gedropt worden en als team de weg proberen terug te vinden, zowel overdag als 's nachts. Op de heide of naast een schaapskooi. Zonder snelweg. In de stilte. Wat je hoort is hooguit een galopperend paard of een paar herten die je aanstaren. En dat alles terwijl jij werkt aan een beter team of plezier hebt tijdens een fun onderdeel van je bedrijfsuitje.

Eind goed, al goed! Wil je weten wat wij allemaal aan teambuilding aanbieden op de Veluwe? Check dan eens www.teambuilding.nl of www.bedrijfsfeest.nl. En laat je, net als jaarlijks 1100 andere bedrijven, verrassen door de Veluwe.

Wat vindt u van dit verhaal? Reageer hier: